Spreekbeurt pijlgifkikker
Hier lees je meer over het verblijf, de verzorging en de voeding van de pijlgifkikker. Handig als je een spreekbeurt over de pijlgifkikker gaat houden!
Maak kennis met de pijlgifkikker
Hoe ziet de pijlgifkikker eruit?
Pijlgifkikkers zijn er in alle kleuren van de regenboog. Sommige zijn fel gekleurd, andere soorten juist niet. Ze zijn niet groot, de kleintjes worden zo’n anderhalf tot drie centimeter lang en grotere soorten kunnen vier tot zes centimeter worden. De kikkers kunnen niet goed horen. Wel kunnen ze erg goed trillingen voelen. Ze kunnen alleen dingen zien die bewegen. Hun huid is glad of hij heeft bultjes. Pijlgifkikkers kunnen (heel hard) kwaken. Soms kwaken ze in korte hoge piepjes en er zijn pijlgifkikkers die urenlang kunnen kwaken. Ze kunnen soms wel twaalf jaar oud worden, maar meestal halen ze dat niet.
Hoe leeft de pijlgifkikker ?
Pijlgifkikkers leven vooral in het regenwoud van Zuid en Midden-Amerika, maar sommige ook in drogere gebieden. Omdat er veel bomen worden gekapt, loopt hun aantal terug. Ook doordat er veel kikkers worden gevangen om als huisdier te houden, komen ze steeds minder in het wild voor. Er zijn meer dan 150 soorten pijlgifkikkers. Sommige soorten leven op de grond, andere bij water of in bomen. Kikkers die op de bodem leven, kruipen door het bos en vinden water op de grond. Pijlgifkikkers die in bomen wonen, hebben vaak bromelia's (een plantensoort) nodig om te drinken en om zich voort te planten. De soorten die niet fel gekleurd zijn, zijn meestal minder of helemaal niet giftig.
Voortplanting
Als pijlgifkikkers één of twee jaar zijn, kunnen ze jongen krijgen. Het vrouwtje legt op een vochtige plaats 2 tot 25 eitjes, die door het mannetje bevrucht worden. Daarna houden beide ouders samen de wacht en zorgen dat de eitjes vochtig blijven. Na één tot tweeënhalve week komen de eitjes uit. Bij sommige soorten brengt het mannetje de kikkervisjes op zijn rug naar een poel met stilstaand water. Hier groeien de kikkervisjes verder, tot ze ruim twee maanden later echte kikkers zijn geworden.
Bijzonderheden over de pijlgifkikker
Veel pijlgifkikkers zijn giftig. Het gif zit in hun huid en komt uit de giftige insecten die ze eten. Als ze deze insecten een poos niet eten, zijn ze zelf na verloop van tijd ook niet meer giftig. Dieren die in een terrarium geboren worden zijn daarom vaak niet giftig.
Doordat ze giftig zijn, kunnen pijlgifkikkers overdag actief zijn in plaats van zich te verstoppen voor vijanden.
Pijlgifkikkers houden geen winterslaap. In het gebied waar zij wonen, is namelijk maar weinig verschil tussen zomer en winter!
De handel in deze dieren gebeurt volgens de regels van CITES. CITES zorgt ervoor dat bedreigde dieren- en plantensoorten niet uitsterven.
Verzorging van de pijlgifkikker
een verblijf voor de pijlgifkikker
Pijlgifkikkers kun je het beste in groepjes houden in een terrarium (glazen bak) waar veel tropische planten in groeien. Bij de meeste soorten is een bak van 50 x 50 x 50cm groot genoeg voor twee dieren. Houd rekening met het type pijlgifkikker: de soorten die op de bodem leven hebben een andere inrichting nodig dan de soorten die in bomen leven. Let goed op dat er geen kieren zijn zodat de kikkers niet ontsnappen. In het terrarium moet het tussen 20 en 25 graden zijn op de bodem, boven in het terrarium mag het tussen 23 en 28 graden zijn. Warmer mag niet, want daar kunnen de kikkers niet tegen! Sproei elke avond wat lauw water, zodat de lucht vochtig blijft. De luchtvochtigheid in een terrarium voor pijlgifkikkers moet tussen 70 en 100 procent zijn! De bodem mag niet te vochtig zijn, er moet altijd een deel droog blijven. Voor de bodem kun je beukenbladeren gebruiken. Pijlgifkikkers hebben waterpoeltjes in hun terrarium nodig, maar dat mag niet te diep zijn want ze kunnen niet zo goed zwemmen. Een waterbad kun je bijvoorbeeld maken van een plastic bakje.
wat eet een pijlgifkikker
De pijlgifkikker eet fruitvliegjes, wasmotten, krulvliegen, springstaarten en andere insecten. Ook met af en toe een meelworm doe je hem een plezier. De kikkers moeten twee tot drie keer per week gevoerd worden. Om ervoor te zorgen dat de pijlgifkikkers in een terrarium net zoveel vitaminen en mineralen binnenkrijgen als in de natuur, moet je hun voer bestrooien met speciale multi-vitaminen en mineralen. Jonge kikkers krijgen elke avond wat te eten. Als er nog insecten van de vorige nacht over zijn, kun je die het beste weghalen zodat ze de kikkers niet storen.
een pijlgifkikker verzorgen
Een pijlgifkikker droogt heel snel uit. Hij moet altijd vocht kunnen opnemen. Zorg dus altijd voor voldoende vochtigheid in het terrarium. Gezonde pijlgifkikkers hebben een vochtige en glanzende huid. Als de huid droog of strak is, kan de kikker aan het uitdrogen zijn. Ook slechte voeding kan voor gezondheidsproblemen zorgen: de diertjes worden dan lusteloos en groeien slecht. Om de kikkers gezond te houden is het heel belangrijk dat het terrarium goed wordt schoongemaakt. Een paar keer per jaar moet alles er uit en vervangen of schoongeboend worden.
Als de kikker niet in orde is, haal er dan een dierenarts of andere deskundige bij!
Is de pijlgifkikker een huisdier voor jou?
Nee, dit zijn echt dieren voor volwassenen. Ook al zijn ze prachtig, deze kikkers zijn soms giftig en alleen om naar te kijken. Knuffelen of vasthouden is er niet bij!
Wat wel en wat niet!
NIET… een nieuwe kikker meteen bij je oude kikkers zetten. Om ervoor te zorgen dat de nieuwe kikker geen ziekten mee kan nemen moet je hem eerst zes weken in een aparte bak doen.
WEL… elke dag wat lauw water in het terrarium sproeien, zodat het er vochtig genoeg blijft. Gebruik liefst zacht water of gefilterd, schoon regenwater zodat er weinig kalk in zit.
NIET… de kikkers met je handen aanraken, omdat hun huid gauw kapotgaat en omdat ze van aanraken veel stress krijgen.
WEL… een bakje gebruiken om de kikker in te laten lopen als je hem uit het terrarium wilt halen. Moet een kikker toch met de hand gevangen worden, dan kun je het beste dunne rubber handschoenen aan doen.
Leuke weetjes over pijlgifkikkers
Pijlgifkikkers zijn amfibieën, dat zijn dieren die zowel in het water als op het land kunnen leven.
De pijlgifkikker dankt zijn naam aan het feit dat Zuid-Amerikaanse indianen het gif van deze kikker smeerden op de pijlen waarmee ze op apen jaagden.
De mannetjes kunnen heel hard kwaken. Sommige soorten maken daarbij nog meer herrie dan een drukke verkeersweg!